Buluttan Yapılmış Pamuk Şeker

Buluttan Yapılmış Pamuk Şeker

Küçüldü...

Kitap gibi açtı sayfalarını, tanıtmak için kendini ve daha da küçüldü büyütmek niyetiyle başkalarını.

Öteki hep daha fazla verdi ağırlığını kurbanın omuzlarına

Diğeri ise daha da alçaldı zalimleşsin diye yara.

Oysa biri cüceydi alçakta, bir diğeri devdi bulutlarda…

Cüce kızdı tanrıya ve kıskandı göklerde ki yaşamı

Dev ise; kandı cüceye, aldı onu buluttan yapılmış pamuk şekerlerinin yanına.

Cüce büyümek için yaptı hamlesini ve bir karanlık vakti uykusunda boğmaya çalıştı devi.

Bir sabah vaktinde ise dağlayacaktı gözlerini görmesin diye gökleri. 

Ama ne yapıp edip öldüremedi; düşüremedi devi gökyüzünden.

Oysaki dev, herşeyden habersiz kendini anlatıyordu, cücenin haseti etrafında.

'Hareketleri ve düşünceleri kontrolsüz; 

kendini tanıtıyordu içtenlik reveransıyla...'

Ardından düşünceler düşünceleri kovalarken, son bir düşünceyle, indi yeryüzüne devi yukarıda bırakan cüce.

Dev ise bacaklarını sarkıtıyordu gökyüzündeki buluttan, pamuktan şekerlerinin eşliğinde.

Yeryüzünün saflığına ve cücenin iyi niyetine kendini kaptıran dev, toprağa düşen yağmur damlalarını izliyordu.

Hani arada aklından geçmiyor değildi cüce olmanın nasıl bir duygu olduğu, zira çok sevmişti cüceyi ve arzu ediyordu toprağa yakından bakmayı.

Sonra uzunca baktı yeryüzüne...

Nefes aldı ve kokladı toprağı...

Sarkıttığı bacaklarının, uyuştuğunu, toprak kokusunun kendi kanı ile karıştığını duyumsar gibi oldu.

Başını eğdi; ayaklarından birinin bacağından ayrı, toprak üzerinde yattığını ve cücenin diğer ayağını parçaladığını gördü.

Nefesi kesilecek gibi baktı cüceye; bırakmak zorunda kaldı kendini göklerden yeryüzüne. 

Koca bir gövdeyi, düşürdü yeryüzü 

Boylu boyunca uzandı toprağa dev

Kan; buluttan yapılmış pamuk şekerlerini boyamıştı

Ve düştü cücelerin komik devi...

Baktı cüceye dev ve ardından ekledi: 'İsteseydin' dedi.

'isteseydin benden canımı, bırak gövdemi kesmeyi, ruhumu armağan ederdim yeryüzüne, tek bir sözünle...'


Ardından sustu cüce ve öldü dev

Hiç bu kadar yakından bakmamıştı toprağa, bu iri masal yaratığı...

H.Altıntaş
Siyah Gergedan