Çarmıh

Çarmıh

'Bir ahmağın kalbi...'


Golgota'da dikenli bir taç ve avuç içine yerleştirilmiş çiviler.


İşte bakın, 'insan!'


Duygularından kan sızan, iki ayak üzerinde dik biçimde dolaşan, en gelişmiş canlı sayılan, aklı ve düşünme yeteneği olan, tanrı mucizesi insan.


Al sana açık bir 'yara.'


Kullanmak için güzel bir mezra.


Savurmak için güzel bir kalp.


Bazen sevgili diyerek çağır, bazen köpek.


İstediğinde gel de, istemediğinde git!


Ayın hareketi, kadın ve gelgit.


Sömür ve git!


Peygamberdevesi misali mahvet ve git!



Sana yapılanlardan daha fazla ısır, ölmemiş etimi.


Isır; ağzının kenarından kan damlalarım akana dek!


Yirmi yedi yıldır ruhuma çizik atanlara katıl sende.


ve beni yargıla, ahlaki değerlerine sığınıp.


ama giderken bana bak, olur mu?


Sapsarı saçlarınla kır boynumu. 


Kararan yüzümü gören son kişi ol.


Ruhun, ruhumu içine alırken, sesleneyim:


'Tanrım, Tanrım, beni niye terk ettin?'








H.Altıntaş
Siyah Gergedan