Hodbin ve Hakikât

 Hodbin ve Hakikât

   [Konuşmalar]

- Kim olduğumu bilmiyorum!

- Kim olduğunu biliyorsun. 

- Ama bilmediğimi söylüyorum.

- Sen sadece bilmemekte ısrar ediyorsun.

- Neden?

- Yüzleşmek... 

- Kiminle yüzleşmek?

- Kendinle yüzleşmek.

- Karşı karşıya gelmek; niçin tehlikeli olsun?

- Ben 'tehlikeli' demedim.

- Ne dedin?

- 'Gerçek' dedim.

- O halde insan, gerçeği görmekten niçin kaçar?

- Gerçek; uygarlık çöplüğünde ki yadsınamayacak yegâne 'şey' dir. 

- Yani, 'gerçek': insandır.

- Kesinlikle.

- Bilinçli midir?

- Gerçek, öğrenmediklerindir. 

- Temiz midir?

- Gerçek, yapay olmayandır. Yalanla ilintisiz; doğru olandır.

- O halde, kişi kim olduğu gerçeğini, neden değiştirmeye çalışır?

- Olmanı istedikleri kişi daha çekici gelir de ondan.

- Kimlerin?

- Sen olmayan herkesin.

- Yani, ben olmayan herkes, beni ben yapan gerçeğini unutturmayamı çalışır?

- Unutturmaya çalışmazlar. Seni sen yapan gerçeği senden almaya çalışırlar.

- Neden?

- Çünkü 'benciller'dir.

- Bencil olmak kötü müdür?

- Kendini bilmeden, başkalarını görmek kötüdür.

- Demek oluyor ki, kendin ile olan münasebetini arttırmalısın ki, bencil olmadan başkalarını görebilesin.

- Hayır.

- Söylediğin tam olarak bu değil mi?

- Hayır değil. Eksik.

- Eksik olan ne?

- Kendinle yüzleşince, başkalarını görmezsin. Görmezsin, çünkü kendinden başka kimsenin, sana sen kadar ihtiyacı yoktur. İhtiyaç, kendinle karşılaşmamaktan gelir. Bencillik, başkalarına duyduğun aciz ihtiyaçtan gelişir!

- 'Kendine olan ihtiyaç' ile neyi kastediyorsun?

- Gerçeği kavrarsan, kendini de kavramış olursun. Kendini görürsen, senden başka kimsenin ellerine bırakmazsın kendini ve bencilde olmazsın.

- Bencil insanlar nasıl hareket eder? 

- Bencil insanlar, kendi gerçeklerinden ziyade, başkalarının arzularına göre hareket ederler.

- O zaman bu da onları yapay kılar.

- Kuşkusuz.

- Peki ben sizi öldürürsem. Bu bencilce bir hareket mi olur?

- Beni öldürürsen; uygarlığını bir kenara bırakmış ve gerçeğin önünde diz çökmüş olursun.

- Diz çökmek iyi bir şey mi?

- Gerçeğin önünde; evet.

- O halde diz çöküyorum.

- Hazır mısın?

- Neye hazır mıyım?

- Maskeni çıkarıp, uygarlığını kenara bırakmaya.

- Hazırım.

- Şimdi!

- Şimdi mi?

- Gerçeği bekletmek istemezsin. 

- Bekletirsem ne olur?

- Gerçeği kaçırırsın.

- Kaçırırsam ne olur?

- Yaşayacaklarından kaçarsın.

- Artık hazırım.

- Görebiliyorum.

- Neyi?

- T-ü-m çı-p-l-ak-l-ı-ğı-nı...









H.Altıntaş
Siyah Gergedan