Sihirliydi Saçları

Sihirliydi Saçları

Gökyüzünden düşen bir yıldız, 

kaburgalarımı kırdı.

Mide sancılarım başladı. 

Bir ülser vurdu duygularımı.



'Sanırım Temmuz vaktiydi'



Hesapta yoktu ağrılar.

Muhasebeside yoktu duyguların.

Susmak istesen de, biri vardı, konuşturacak.

Duvar örsen bile, biri vardı, yıkmadan içeri girecek.

Fakat ne zaman, hangi zaman, muğlaktı...



'Sanırım Temmuz vaktiydi'



Semt yağmur içindeydi.

Gökyüzü, üzerime döküyordu gözyaşlarını.

Sen ise bir ara sokakta, 

adını bile bilmediğim bir yerde, 

beni bekliyordun.

Sudan çıkmış bir balık burcuydun...

'Sanırım Temmuz vaktiydi'



Kapıdan içeri adımımı attığımda, 

dikkatimi çekmişti,

doğayı sarıya boyayan saçların.

İşte o zaman, bu zamandı.

Artık muğlak değildi, hiç bir şey.



'Evet, Temmuz vaktiydi'



Biliyor musun?

Ben çok kolay severdim, eskiden.

Küçükken her bir canlıya inanır ve sevmek isterdim.

Ardından zaman geçti, katmerlendi her şey.

Büyüdüm ve daha az sevdim.

Büyüdüm ve yaşayan bütün canlılara inanmaz oldum. 

Sustum ve ördüm duvarlarımı.

Ağladım, kaybolan bir bulut gibi...

Ama şimdi düşünüyorum da,

susmasam ve örmesem duvarlarımı,

kurtulmak için, yanına gelmezdim.

Adını öğrenmezdim.

Büyülenmezdim, isminin anlamında.

Ve bir Temmuz vakti, erimezdim yağmurun altında...









H.Altıntaş
Siyah Gergedan