Etki
O kadar çok gülüşü heba ettik ki başkalarının koynunda, sonunda dayanamadık, bıraktık dudaklarımızı gölgelerin kıyısında.
Gözümüz kapalı kişiler aradık, aklımızı uçurumlara sürükleyen ve düşünmeden yürüyen, kararmış kalpler olduk.
Gördük görmesine gerçeği ama inanmak ve bastırmak istedik insana olan öfkemizi sevgiyle.
Sarıldık ölesiye vücutlarımıza, fısıldadık karanlıkta kulaklarımıza terk etmeme cümlelerini ve tutamadığımız sözler verdik birbirimize.
Bazen öyle bir baktık ki yüzlerimize, tüm yasalar, duyguların önünde meşru birer öpücük oldular gerçekliğini yitirip.
Ama önünde sonunda hep gittiler geriye baktırıp, söndürdüler kandildeki yanan cılız ışığı ve ben kış ile birlikte yağdım gökyüzünden.
Belki düşerim, bacasında duman tüten evin çatısına, eritir beni bir başka mevsimde bir başka güneş.
Belki düşerim, bacasında duman tüten evin çatısına, eritir beni bir başka mevsimde bir başka güneş.
H.Altıntaş
Siyah Gergedan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder