Adının Hiç Bir Önemi Yok
Çok ağır geçti bu kış,
yakıcı ve acımasız...
Bir evsizin,
paltosundan atıldım kapı dışarı.
Uşağı oldum kış mevsiminde,
gülücük satıcılarının.
Aldandım,
çamurun içindeki tatlı sözlere.
Takılı kaldım,
çaputtan yapılmış çiçeklere.
Üzüldüm ve ovuşturmadım gözlerimi,
aktı geçti mazgalların arasına.
Ruhum kristalleşti ve saçıldı,
zemherinin ak sakallı karları arasından.
Her bir yalan,
doğurarak çoğalttı kendini biçimsizce.
Geriye ise,
ne hayal kaldı, ne de doğru.
Artakalan yalnızca;
''sen ile bendik.''
Ve biliyordun,
bir kış kadar sert olamazdım.
Bir kış kadar;
yüreksiz olmayacak denli,
sıcakkanlıydım.
Sen baktın,
ben oradaydım.
Ve bir yalanı alt edecek kadar canlıydın.
Benim kadar gerçek,
benim kadar masal kahramanıydın.
İkimiz de aynı dilden,
aynı pencereden bakarak yol aldık.
Doğru zamanda,
doğru ışığın altındaydık...
H.Altıntaş
Siyah Gergedan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder