Morto
Bilmediğim bir devir,
ateş rengi bir kadın,
gözleri güneşten daha canlı,
dudakları özenle çizilmiş iki çift diken.
Zamanın iki uzak noktasında,
şekerden köprüler,
onları eriten su damlaları
ve başkalarına bağlı dudakları tanıştırıyoruz.
Yaklaştığımız her halat,
bir başka düğümü ellerimize sarıyor.
Kulaklarımız gürültü,
bedenlerimiz ışığı büküyor.
Köprüde beliriyor her şey
ve köprüde son buluyor.
Ardından gökyüzünden yağmur yerine,
yasak yağıyor.
Duru bir güzelliğin
içine dalmış bir kalp
kendi evinde
ölü bulunuyor.
H.Altıntaş
Siyah Gergedan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder