Satürn ve Halka
Basamak basamak çıktığımızda,
gökyüzü daha mı
aydınlık olacak?
Baktığımızda gökyüzünden yeryüzüne,
çok mu küçük görünürüz
gezegenlerce?
Dokunacak kadar yakınına,
ne zaman gideceğiz
gezegenlerin?
Ya da
ne zaman eskiyip dağılacak
ve düşecekler üzerimize?
Dokunmadan
sevemez misin
her şeyi?
Bakıp bakıp
yanamaz mısın
saatlerce?
Ölüp ölüp yeniden
dirilemez
misin?
Gülemez misin
dokunmadan
yüzüne?
Tanrı mı
gönderdi
seni?
Ya da
gece mi neşe içinde baktı
gündüze?
Yoksa
cennet mi açtı kapılarını
cehenneme?
Ölüm mü geldi
dadandı kapıma
son iyiliğiyle?
...
Gözlerine baktım kıyametin son kasnağın da.
Dokundum ve düşürdüm gece ışıklarını.
Açıldı gün ve kapandı karanlık.
Saçıldı evrene donmuş su halkası.
İsimleri yoktu yalnızlıklarımın.
Kıyafetsizdi duygularım.
Sonra yavaşça tırmandım,
oturdum ve baktım gökyüzünden düşen
her yağmur tanesine.
Ardından
bıraktım kendimi yüksekten
ay ışığı tenine.
Alnından akarak
dudaklarını araladım.
Dokunmak yasaktı,
ben de yağmur olup
içine aktım.
'Şimdi bekliyorum,
ışıklar kapanınca
gökkuşağı gibi ortaya
çıkmayı...'
H.Altıntaş
Siyah Gergedan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder