14 Haziran 2021 Pazartesi

Kendini Asmaya Çalışan Umutlardı Parçalara Ayrılan






Kendini Asmaya Çalışan Umutlardı Parçalara Ayrılan










Duman süzülürken 


akar gökyüzü,


nefesi kesilmiş 


katil bir balinanın 


köpüğünün savruluşu,


gece çökerken yeryüzüne.


Elimde açmıştı


 yarım ay 


ölü bir gülüşün 


bakışı ardında.


Yağmur yağarken 


bulutların arasından 


tanelere değen bendim,


bitkin toprak parçasına.


Görmezden gelmiştin


dokunurken 


savurduğun parmaklarımı 


geride bıraktığın yamaçta. 


Gece ayrılırken


yanımızdan, 


köprünün altında 


mayına bastı ellerim. 


Çamura yuvarlandı 


kertenkelenin yeşil gövdesi 


Dokunma dedi!


Neden dedim?


İnsan severken 


çirkinleşebilir mi?


Çirkin bir bakış ile bakabilir mi? 


Sonra 


sessizce bekledim 


başı dönmüş gövdemi 


duvara yaslayarak. 


Ardından içimden geçti 


köprüden geçen arabalar. 


Yağmurla birlikte 


aktım kaldırım taşlarına 


ve dakikalarca izledim 


otobüse binerken 


bir yabancıymışım gibi bakışını...




















H.Altıntaş

Siyah Gergedan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder